بنده هیچ جهت گیری در برابر اختلافات داخلی بعد از انتخابات سال88 ندارم .حتی از این رئیس جمهور به شدت گله و انتقاد هم دارم(بمونه برای بعدا که الآن حرفم باعث تفرقه و بحث نشه)

اما مگه نه اینکه جنگیدن  دو حزب سیاسی در داخل فقط کار رو برای دشمنان آسان تر میکنند؟؟؟

تاریخ نشون داده هر ملتی که با هم اختلاف پیدا کردند مغلوب دشمن خارجی شدند

مثلا در زمان هخامنشیان اگر کوروش صغیر به برادرش اردشیر دوم برای تاج و تخت لشکر کشی نمی کرد هیچ گاه اسکندر کبیر به ایران حمله نمی کرد . (عجب مثالی زدم چقدر پرت)

کسی که کاراش در راستای اهداف سیاسی نیست و دوباره جنگ جمل را میندازه اصلا به درد ریاست جمهوری در جامعه ی اسلامی نمی خوره

و به خاطر اینکه سران فتنه برای رسیدن به اهداف اسلامی نامزد انتخابات نشد (یعنی خودش هم اعتقادی به اسلام نداره)  مسئله ی جمهوری ایرانی رو علم کرد.

جمله ی امام خمینی که فرمود فلسطین پاره ی تن اسلام است رو نا دیده گرفت  و شعار نه غزت نه لبنان فقط فلات ایران رو سر داد

خدا تو فیق بده شـــهدایی که با دشت خودمون تقدیم این انقلاب کردیم رو با پای خودمون پامال نکنیم.

اینم شعری که خیلی دوسش دارم :

گویم کجاست تا که به پایت سر آوریم

یلدای عشق پیش تو با هم سر آوریم

تا چشم زخم ها نرسد بر ولیمان

جان را سپر کنیم و بر رهبر آوریم

گیرم برای نوحه ی تان یا به زیر تیغ

تکلیف هر چه هست بگو حنجر آوریم

در خشک سالی دل و در قحط معرفت

 باید به دوش بال بصیرت در آوریم

تا راه خویش گم نکنیم از مسیرتان

نوری بده که دیده ی روشن گر آوریم

نوری که باز ما همه مقدادتان شویم

ما هم به راه سیدمان باور آوریم

نظرات شما عزیزان: